Hoe oud is de aarde?

Hoe oud is de aarde? - Traditionele denkbeelden
Hoe oud is de aarde? Goede vraag. Tot in de 19e en zelfs de 20e eeuw werd gedacht dat de aarde redelijk jong was (duizenden jaren), totdat het uniformitarianisme (dat uitgaat van een oude aarde) en evolutionaire denkbeelden (die een oude aarde vereisen) in de maatschappij populair werden.

Hoe oud is de aarde? - Recente overwegingen
Nou, hoe oud is de aarde? In de 19e eeuw werd voorgesteld dat de aarde misschien wel 70 miljoen jaar oud was. Maar toen ontdekte men dat het evolutieproces in zo'n korte tijdsperiode niet mogelijk was. Dus werd de leeftijd van de aarde verder opgeschroefd. In de 20e eeuw werd de leeftijd van de aarde geschat op ongeveer 1 miljard jaar. Tegenwoordig denkt men, op basis van radiometrische datering en de toepassing van die techniek op de meteoriet "Allende", dat de wereld zo'n 4,6 miljard jaar oud is. Maar dit is natuurlijk geen harde conclusie. De aannames die fundamenteel zijn voor radiometrische datering zijn bijzonder omstreden. Een groot aantal toonaangevende geleerden vindt deze aannames onredelijk. Bovendien wordt het uniformitarianisme tegengesproken door een aantal geologische kenmerken, zoals fossielen die zich in meerdere gesteentelagen bevinden en het gebrek aan erosie tussen de verschillende gesteentelagen. Sterker nog, de evolutietheorie bevindt zich in een crisis door de ontdekking van het DNA en zijn complexe taalconventie, en door het ontbreken van fossiele tussenvormen.

Hoe oud is de aarde? - Modern bewijs
In de 21e eeuw is de vraag "Hoe oud is de aarde?" steeds moeilijker geworden voor de voorstanders van een oude aarde. Elk jaar worden meer en meer natuurlijke "chronometers" ontdekt die wijzen op een jonge aarde. Hoewel de meeste wetenschappers nog steeds uitgaan van een oude aarde, wijst 80% van de waarneembare data op een jonge aarde. Nu het merendeel van het bewijs wijst op een jonge aarde, neemt het aantal voorstanders van een jonge aarde sterk toe.

Hoe oud is de aarde? - Natuurlijke chronometers
"Hoe oud is de aarde?" Deze vraag heeft tot een verhit debat geleid. De ontdekking van de volgende natuurlijke aanwijzingen voor een jonge aarde heeft letterlijk geleid tot een revolutie in het denken over dit onderwerp:

• Onze oceanen bevatten concentraties aluminium, antimonium, barium, bicarbonaat, bismut, calcium, carbonaten, chloride, goud, ijzer, kalium, kobalt, koper, kwik, lood, lithium, mangaan, magnesium, molybdeen, natrium, nikkel, rubidium, silicium, strontium, sulfaat, thorium, tin, titanium, uranium, wolfraam, zilver en zink. De rivieren vergroten deze concentraties met schijnbaar constante snelheden. Wanneer de gemeten hoeveelheden in de oceanen worden vergeleken met de afzettingssnelheden van deze stoffen, dan geeft dit aan dat de aarde, net als haar rivieren en oceanen, relatief jong is.
  
  
• Sedimenten worden in onze oceanen met een constante snelheid afgezet. Op de oceaanbodems bevindt zich slechts genoeg sediment voor een paar duizend jaar van afzetting.
  
  
• Het magnetische veld van de aarde wordt sinds 1829 nauwkeurig gemeten. Sinds 1829 is het veld met 7% afgenomen. Het neemt exponentieel af met een constante snelheid. Door de curve uit te zetten kunnen we zien dat het magnetische veld van de aarde ongeveer 22.000 jaar geleden net zo sterk moet zijn geweest als dat van de zon. Het leven op aarde zou onmogelijk zijn geweest.
  
  
• Kometen verliezen voortdurend materie, maar er wordt nooit materie aan toegevoegd. Zogenaamde "periodieke kometen" (zoals de komeet van Halley) hebben voorspelbare banen en zouden binnen 10.000 jaar moeten uiteenvallen tot er niets meer van over is. Waarom bestaan er nog steeds periodieke kometen?
  
  
• Jupiter verliest twee keer zo veel hitte als er door de zon aan wordt toegevoegd (deze planeet staat vijf keer zo ver van de zon als de aarde). Toch is Jupiter nog steeds heet. Als Jupiter miljarden jaren oud was, zou deze planeet dan ondertussen niet afgekoeld moeten zijn?
  
  
• Ganimedes, een van Jupiters manen, is ongeveer net zo groot als Mercurius en heeft een sterk magnetisch veld, een mogelijke aanwijzing dat deze maan nog steeds heet is. Waarom is hij nog niet afgekoeld?
  
  
• De ringen van Saturnus zijn instabiel. Hun afstand tot Saturnus neemt gestaag toe. Als Saturnus miljarden jaren oud zou zijn, waarom heeft deze planeet dan nog steeds ringen?
  
  
• De afstand tussen de maan en de aarde wordt steeds groter. Dat betekent dat de maan ooit veel dichter bij de aarde stond. Middels de omgekeerde kwadratenwet kan worden berekend dat de gevolgen van de zwaartekracht van de maan op onze getijden zou verviervoudigen, als haar afstand tot de aarde gehalveerd zou worden. Op 1/3 van die afstand, zou dat een factor 9 zijn. Alle mensen zouden twee keer per dag verdrinken. Ongeveer 1,2 miljard jaar geleden zou de maan de aarde hebben geraakt. Verdrinking zou dan onze laatste zorg zijn!
  
  
• De rotatiesnelheid van de aarde neemt af. We hebben hierdoor elke anderhalf jaar een schrikkelseconde. Als de aarde op deze manier vertraagt, dan zou ze in het verleden dus veel sneller hebben geroteerd. Naast het probleem van extreem korte dagen en nachten, zou het toegenomen corioliseffect leiden tot ondraaglijke leefomstandigheden.
  
  
• In 2011 waren er 7 miljard mensen op aarde. In 1985 bedroeg de wereldbevolking nog maar 5 miljard. In 1962 drie miljard. In 1800 één miljard. In 1 na Christus bedroeg de wereldbevolking ongeveer 250 miljoen (gebaseerd op censusdata uit die tijd). Volgens de huidige groeisnelheid van de menselijke bevolking zou het ongeveer 5000 jaar duren om (beginnend met slechts twee mensen) tot de huidige wereldbevolking te komen, als we oorlogen, hongersnoden en andere catastrofale omstandigheden in beschouwing nemen.

Onderzoek nu verder!