Het boek Genesis
Het boek Genesis
Het boek Genesis - "In het begin..."
Het boek Genesis is het Bijbelse "boek over het begin". Het woord "genesis" is Grieks voor "ontstaan". Het boek beschrijft de schepping van alle dingen in zes letterlijke dagen van 24 uur, de zondeval van de mens en de daaropvolgende vloek, de wereldwijde waterramp (Noachs zondvloed), de verspreiding van de mensheid vanuit Babel en uiteindelijk de geboorte van het Joodse volk. Samen beslaan deze gebeurtenissen ongeveer 2370 jaar wereldgeschiedenis. Het boek Genesis bestaat uit twee hoofddelen; hoofdstukken 1-11 beslaan de schepping tot de verspreiding vanuit Babel, en hoofdstukken 12-50 beslaan de geboorte van Israël, van de roeping van Abram (Abraham) tot aan de dood en begrafenis van zijn achterkleinzoon Jozef.
Het boek Genesis - De invloed van de moderne geologie
Tot aan het einde van de 19e eeuw werd het boek Genesis in het algemeen beschouwd als een nauwkeurige beschrijving van de wereldgeschiedenis, met onder andere een relatief recente bijzondere schepping door een persoonlijke, transcendente, almachtige, alwetende, alomtegenwoordige Schepper God. Dit was de levensbeschouwing van een groot aantal grondleggers van onze moderne wetenschappelijke vakgebieden.
Maar sinds de geboorte van het uniformitarianisme en de popularisatie van de Darwinistische evolutietheorie in de 19e eeuw trad er een verschuiving op. Deze verschuiving begon met de publicatie van Charles Lyells "Principles of Geology" (oftewel "Principes van de geologie") in 1830. In dit klassieke werk maakte Lyell zich sterk voor het uniformitarianisme, een theorie die aanvankelijk door James Hutton werd geformuleerd aan het einde van de 18e eeuw. Het uniformitarianisme staat lijnrecht tegenover het Bijbelse catastrofisme, waarvan de zondvloed in het boek Genesis een voorbeeld is. Het uniformitarianisme heeft daarom twijfel gezaaid over het waarheidsgehalte van de Bijbel als geheel. Daarnaast neemt het uniformitarianisme aan dat de aarde heel oud is, wat niet strookt met de relatief jonge aarde uit het scheppingsverhaal in het Boek Genesis. Lyell beweerde dat hij "de wetenschap wilde bevrijden van Mozes". Hij heeft dat doel ongetwijfeld bereikt. Lyell leidde met succes een revolutie in de geologische gedachte; het traditionele catastrofisme werd vervangen door Huttons uniformitarianisme.
Pas laat in de 20e eeuw kon het uniformitarianisme eindelijk weerlegd worden met waargenomen geologische verschijnselen zoals fossielen die zich in meerdere stratigrafische lagen bevonden, gesteentelagen die op de verkeerde plaats liggen of zelfs (onverwacht) volledig ontbreken, vervorming van zachte sedimenten, gebrek aan erosie tussen "miljoenen jaren" oude lagen, enzovoorts. Hoewel het catastrofisme gerechtvaardigd wordt door het gewicht van het wetenschappelijk bewijs (zoals de grote hoeveelheden zeedierfossielen die gevonden worden op de toppen van alle bergketens ter wereld), houden geologen taai vast aan het uniformitarianistische paradigma. Daardoor wordt het uniformitarianisme - met zijn vermeende stratigrafische kolom - tragisch genoeg in de openbare scholen en door de media in het algemeen nog steeds als een feit gepresenteerd.
Het boek Genesis - De invloed van de moderne biologie
Lyells geologische theorieën hadden niet alleen een grote invloed op de geloofwaardigheid van het boek Genesis, maar ook indirect op de moderne biologische gedachte. "Principles of Geology" maakte een diepe indruk op een jonge Britse naturalist, Charles Darwin genaamd. Darwin werd geinspireerd door Lyells stratigrafische kolom. Hij was het eens met Lyells vooronderstellingen. Deze inspiratie had een grote invloed op Darwins scherpzinnige waarneming van de variaties binnen verschillende soorten planten en dieren. Darwin extrapoleerde deze variaties naar een macroscopische schaal in zijn klassieke werk "Origin of Species" (oftewel "De oorsprong der soorten") uit 1859. In zijn boek opperde Darwin het idee dat elke levenssoort zich had ontwikkeld uit gemeenschappelijke voorouders. Deze gemeenschappelijke voorouders evolueerden uit een reeks nog oudere gemeenschappelijke voorouders, die uiteindelijk voortkwamen uit een enkel eencellig organisme dat spontaan op natuurlijke wijze ontstond uit anorganisch materiaal. Darwin redeneerde dat een Schepper hiermee overbodig was geworden.
Read Het boek Genesis Page 2 Now!
