Draken in de geschiedenis - In de Bijbel
Voor de Bijbelvaste creationist bestaan er natuurlijk geen temporele of evolutionaire problemen. De feiten uit de oude literatuur en de prehistorische kunst passen mooi in het verslag van de Schrift. Volgens Genesis 1:21-23 werden waterdieren geschapen op de vijfde dag. Volgens Genesis 1:24-25 werden de landdieren, en de mens, op de zesde dag geschapen. De Bijbel vertelt ons dus dat alle dieren op ongeveer hetzelfde moment werden geschapen. Er waren geen lange tijdsperioden waarin de mens niet bestond en dinosaurussen over de aarde heersten. De Engelstalige "Authorized Version" van de Bijbel gebruikt het woord "draak" zestien keer, alleen al in het Oude Testament. Het is de vertaling van de twee Hebreeuwse woorden voor "zeemonster" en "landmonster".
Maar we vinden in de Bijbel enkele andere, duidelijkere passages waarin andere namen gebruikt worden voor dinosaurusachtige wezens. In Job 40 en verder wordt behemoth beschreven: "Hoe krachtig zijn zijn lendenen, hoe machtig de spieren van zijn buik!" (Job 40:16). Behemoth was een reusachtig wezen. Wanneer ik deze beschrijving lees, kan ik als taalkundige alleen maar aan Fafnir denken, de draak uit de oude Deense glorietijd. Behemoth, zo lezen we, bewoog zijn staart als een ceder. Een staart zo groot en krachtig als een boom? Welk dier kan hiermee ooit beschreven worden behalve een dinosaurus? "Zijn botten zijn staven van brons, zijn ribben stangen van ijzer", lezen we in Job 40:18. Dat doet ons denken aan Sigurd, die angstig zat te sidderen vanwege de kracht van de draak Fafnir. Wanneer de schrijver van Job schrijft "tegen hem trekt alleen zijn maker het zwaard", bedoelt hij dan dat alleen God in staat is om zo'n sterk wezen te doden? In mijn gedachten zag ik weer hoe Sigurd zich verschool in de kuil en op het juiste moment wachtte om een van de weinige kwetsbare plekken van de draak te doorsteken. Behemoth is een waterdier, want "Hij strekt zich uit onder de lotusplanten, hij ligt verborgen tussen het riet van het moeras" (Job 40:21). Dit wezen heeft een enorme dorst, want hij "slurpt een rivier leeg" (Job 40:23)! Welk ander dier dan een dinosaurus kan hiermee beschreven worden?
In het volgende hoofdstuk van het boek Job lezen we over een ander groots wezen, leviatan. God beschrijft het wezen op een manier die aangeeft dat Job het dier kende, net als in het geval van behemoth. De Heer herinnert Job aan de grote problemen die ontstaan wanneer men probeert om een wezen als leviatan te vangen. God had leviatan geschapen, want Hij verklaart: "Alles onder de hele hemel is van mij" (Job 41:11). Leviatan heeft schrikwekkende tanden. Hij heeft schubben of een sterke, beschermende laag, typisch voor zo veel dinosaurussen. Zie je Sigurd al bevend voor Fafnir staan als je leest: "Hij [leviatan] heeft op de aarde zijn gelijke niet, hij is een schepsel zonder vrees" (Job 41:25)? Het boek Job is een van de oudste Bijbelboeken. Het werd mogelijk geschreven toen grote delen van Europa en Noord-Amerika na de grote zondvloed nog onder het ijs lagen. Veel Schriftgeleerden geloven dat sommige dinosaurussen de zondvloed hebben overleefd (zij waren immers waterdieren), maar dat zij door grote klimaatveranderingen binnen enkele generaties na de zondvloed zijn uitgestorven. Als deze wezens probeerden te overleven onder moeilijke omstandigheden, waaraan zij niet gewend of aangepast waren, dan is het gemakkelijk voor te stellen waarom er in bijna alle vroege Westerse culturen verhalen bestaan over monsterachtige, angstaanjagende draken. Deze verhalen zouden zich zouden hebben ontwikkeld tijdens of vlak na de tijd van Job.
De Bijbel beschrijft deze tijd in de geschiedenis als de tijd waarin de mensheid uiteengeslagen werd (Genesis 10,11). Bevolkingsgroepen verhuisden weg van de berg Ararat, waar hun voorvaders na de zondvloed waren beland, en weg van Babel, waar zij waren bijeengekomen. Zij waagden zich in nieuwe landen die hun nieuwe woonplaatsen zouden worden. De hele aarde was voor hen nog onbekend terrein. Tegelijkertijd zorgden de grote klimaatveranderingen er mogelijk voor dat de dinosaurussen zich abnormaal agressief gedroegen.
Het is waar dat de draak in Oosterse culturen niet angstaanjagend of slecht wordt genoemd, zoals in de Westerse culturen. We kunnen alleen maar speculeren over de reden hiervoor, maar het is mogelijk dat de bevolkingsgroepen die oostwaarts migreerden gewoonweg niet te maken hadden met de ijzingwekkende ontmoetingen die door hun Westerse tijdgenoten werden beschreven. Als dat zo is, dan hebben de Oosterse volken hun kinderen mogelijk dinosaurusverhalen van vóór de zondvloed verteld, toen de wereld ideaal was aangepast aan hun bestaan, er voldoende voedsel was, en mensen en dieren elkaar mogelijk niet hoefden te doden voor voedsel (Genesis 9:3).
Draken in de geschiedenis - Conclusie
Ik beweer dat de vroege mensheid ontmoetingen had met draken. Dinosaurussen dus. Dit betekent dat de mens en de dinosaurus zij aan zij leefden. Er zaten dus geen miljoenen jaren tussen deze twee levensvormen. Je kunt misschien wel een redelijke verklaring bedenken voor elk afzonderlijk bewijsstuk, zoals evolutionisten vaak proberen te doen. Maar het evolutionaire geschiedenismodel dat een scheiding van miljoenen jaren aanbrengt tussen de mensheid en de dinosaurus laat te veel vragen onbeantwoord. Hoe kunnen mensen tekeningen van dinosaurussen maken op rotswanden, als er geen dinosaurussen waren die hiervoor model stonden? Hoe kunnen zo veel oude culturen over dinosaurussen (draken) schrijven, als dit onbekende wezens waren? Hoe kunnen de oude verhalen over draken tot in detail zo realistisch zijn?
Het bewijs voor de co-existentie van de mensheid en de dinosaurus is overweldigend. Ik heb vaak horen zeggen dat bewijs uit meerdere disciplines krachtig bewijs is voor de waarheid van een hypothese. Ik heb in dit artikel bewijs getoond uit de archeologie, de (prehistorische) kunst, de literatuur uit de oudheid, legenden, mythologie en de Bijbel. Uit dit bewijs heb ik geconcludeerd dat mensen vlak na de verspreiding uit Babel inderdaad contact hadden met dinosaurussen. Zij maakten hiervan tekeningen en schreven hier verhalen over die zijn aan hun kinderen overleverden. De draken uit de oude kunst en literatuur waren in werkelijkheid dinosaurussen.
Copyright © 2002-2021 AllAboutCreation.org, Alle rechten voorbehouden
