De hardware van het leven

De hardware van het leven - Bewijs voor Gods bestaan
De hardware van het leven kan met verscheidende wetenschappelijke hulpmiddelen worden waargenomen. Maar wat is de "wetenschap" tegenwoordig? Louis Pasteur zei ooit: "Godsdiensten, filosofieën, atheïsme, materialisme, of het tegenovergestelde hiervan - geen van deze is relevant op dit gebied... ik wil er zelfs aan toevoegen dat ik, wetenschappelijk gesproken, onverschillig tegenover al deze dingen sta. Het draait volledig om de feiten." Met andere woorden, de wetenschap zou een onbevooroordeelde zoektocht naar de waarheid moeten zijn, zonder enige filosofische vooronderstellingen. Dit was sinds de oudheid al hoe de term "wetenschap" werd begrepen. Maar sinds de zogenaamde Verlichting in de 18e eeuw door Europa trok, en vooral sinds Darwins evolutietheorie (1859), hebben intellectuele activisten geprobeerd om een nieuwe vereiste toe te voegen aan de definitie van de wetenschap, namelijk dat de wetenschap zich zou moeten beperken tot "de verzameling natuurlijke verklaringen". Dit betekent in feite dat er een vooringenomenheid wordt toegevoegd aan de zoektocht naar de waarheid.

De filosofische benaming voor deze vorm van atheïsme is materialisme. Het materialisme beweert niet alleen dat er geen God is, maar zelfs dat er in dit universum helemaal niets als God is. Het is opmerkelijk dat dit idee vooral wortel heeft geschoten in de biologische wetenschappen, maar in veel mindere mate in de astronomie, de filosofie en de natuurkunde. Veel Westerlingen zouden waarschijnlijk versteld staan van de opiniepeilingen onder wetenschappers met een doctoraat: het percentage van deze wetenschappers dat zichzelf Christen noemt en een gemeente bezoekt is ongeveer hetzelfde als het percentage onder de bevolking als geheel. Helaas is de kleine atheïstische minderheid veel luidruchtiger en agressiever. Hierdoor hebben zij een onevenredige invloed verworven op bijvoorbeeld de media en de academische wereld.

Gelukkig (voor de mensen die onbevooroordeeld onderzoek respecteren) zijn er veel filosofen die per definitie ook experts zijn in de logica (omdat de logica een deelverzameling is van de filosofie) en zich krachtig hebben uitgesproken tegen deze trend, vooral in de afgelopen vijftig jaar. Zij hebben ingezien dat de wetenschappelijke methode zelf op het spel staat. Charles Darwins evolutietheorie was de grote katalysator achter deze beweging. Biologen zijn door de jaren zó gecharmeerd geraakt van Darwins theorie, dat zij zwaar geïnvesteerd hebben in de verdieping van hun paradigma's die op deze aanname zijn gebaseerd. Zij zijn niet bereid te overwegen dat de theorie met grote problemen te kampen heeft. Hun trots en onwil om toe te geven dat ze het bij het verkeerde eind hebben kunnen hierbij een rol spelen. Je kunt je afvragen of er misschien geestelijke redenen zijn waarom sommige mensen niet willen erkennen dat er mogelijk een metafysische dimensie zou kunnen bestaan. Laten we de Darwinistische evolutieleer eens onder de loep nemen, want die leer is de hoeksteen van dit gedachtengoed.

De hardware van het leven - De waarschijnlijkheid van 'abiogenese'
Het idee dat de hardware van het leven door willekeurig toeval is voortgekomen uit niet-leven wordt "abiogenese" genoemd. Dit idee is het scheppingsverhaal van de Darwinistische evolutieleer. Maar hoe groot is de waarschijnlijkheid dat de bouwstenen van het leven door willekeurig toeval op een zodanige manier kunnen samenkomen dat zij zelfs maar de mogelijkheid van leven kunnen scheppen? Harold Morowitz, een agnostische natuurkundige aan de Universiteit van Yale, stelde enkele wiskundige modellen op om deze vraag te beantwoorden. Hij stelde zich een brei van levende bacteriën voor die zó sterk verhit werd dat alle complexe chemicaliën werden afgebroken tot de meest elementaire bouwstenen. Morowitz berekende dat (na afkoeling van het mengsel) de kans dat een enkele bacterie door toeval wordt samengesteld niet groter is dan 1 op 10^{100,000,000,000}.¹

Wauw! Hoe kan men zich een dergelijk kleine waarschijnlijkheid überhaupt voorstellen? Nou, als volgt: het is waarschijnlijker dat een mens een miljoen jaar lang elke week de staatsloterij wint door slechts een enkel lot per week te kopen!

Robert Shapiro, auteur van "Origins - A Skeptic's Guide to the Creation of Life on Earth", schreef in een reactie op de berekende waarschijnlijkheden van Morowitz volgende:

"De waarschijnlijkheid dat ook maar een enkele bacterie kan worden voortgebracht is zó klein dat elk begrip van ruimte en tijd wordt gereduceerd tot niets. In het licht van een dergelijke waarschijnlijkheid maakt het niet uit hoe lang het duurt tot de zwarte gaten sterven of hoe ver het is naar het uiteinde van het universum. Als we hierop zouden moeten wachten, dan zouden we werkelijk op een wonder zitten te wachten."²

De hardware van het leven - De waarschijnlijkheid van het DNA
Sir Fred Hoyle vergeleek de waarschijnlijkheid dat het leven door toeval ontstond met het op een rij zetten van 10⁵⁰ (een tien met vijftig nullen er achter) blinde mensen, deze elk een door elkaar gehusselde Rubiks kubus geven en er dan achter te komen dat zij allen de kubus op hetzelfde moment hebben opgelost!

Francis Crick, winnaar van de Nobelprijs in de biologie voor zijn werk met het DNA-molecuul, zei in 1982 het volgende over de oorsprong van het leven:

"Een eerlijk mens, gewapend met alle kennis die ons nu ter beschikking staat, zou kunnen stellen dat op dit moment de oorsprong van het leven in zekere zin bijna een wonder is, zo veel voorwaarden zijn er die vervuld moeten zijn om het te laten beginnen."³

Cricks inschatting van de hopeloosheid van een spontane generatie van het leven op aarde leidde hem vervolgens naar de formulering van een theorie die "panspermie" wordt genoemd. Deze theorie stelde dat ruimtewezens het leven op aarde hebben "gezaaid". Philip Johnson zei hierover: "Wanneer een wetenschapper van het kaliber van Crick het idee krijgt dat hij onwaarneembare ruimtemannetjes moet inschakelen, dan is het tijd om te kijken of het onderzoeksveld van de prebiologische evolutie misschien het einde van een doodlopende steeg heeft bereikt."⁴

Sinds de ontdekking van de DNA-structuur in 1953 heeft de Darwinistische evolutieleer te kampen met steeds grotere uitdagingen omdat er steeds meer bewijs voor de complexiteit van de levende cel wordt ontdekt. In 1996 verscheen een boek van Dr. Michael Behe (professor in de biochemie aan Lehigh University) met de titel "Darwin's Black Box" (oftewel "Darwins zwarte doos"). Behe hield daarin een gedetailleerd betoog tegen de Darwinistische evolutieleer dat bekend staat als de "onherleidbare complexiteit" van biologische systemen en structuren. Sinds de publicatie van het boek is het al vanuit alle hoeken door atheïstische wetenschappers aangevallen, maar de centrale stelling van het boek heeft alleen maar aan kracht gewonnen omdat het debat niet alleen de zwakheid van de Darwinistische tegenargumenten heeft blootgelegd, maar ook de achterliggende naturalistische (atheïstische) filosofische vooringenomenheid.

Heb jij je ooit afgevraagd of Charles Darwin zelf ooit in Darwinistische evolutie (macro-evolutie) zou geloven als hij bekend zou zijn met al het bewijsmateriaal dat zich sinds zijn tijd tegen de theorie heeft opgestapeld? Nou, er is een bekend citaat van Darwin waarin hij verwoordde wat volgens hem de geldigheidsproef voor zijn eigen theorie is:

"Als het bewezen zou kunnen worden dat er een complex orgaan zou bestaan, dat zich onmogelijk zou kunnen hebben gevormd door talrijke, opeenvolgende, kleine modificaties, dan zou mijn theorie absoluut ineenstorten."⁵

De hardware van het leven - De waarschijnlijkheid van de cel
In Darwins tijd werd aangenomen dat de hardware van het leven, voorgesteld door de organische cel, heel simpel was. Maar in de tweede helft van de 20e eeuw werd ontdekt dat zich binnen in elke levende cel enorm ingewikkelde moleculaire machines bevinden die uit diverse eiwitten bestaan. Organen die zelf weer gemaakt zijn van deze complexe cellen, zijn ook veel complexer gebleken dan indertijd werd aangenomen.

De blauwdrukken voor de bouw van de eiwitonderdelen van deze cellen en organen - in de juiste volgorde en op het juiste moment - zijn gecodeerd in ons DNA. Het DNA is vergelijkbaar met binaire computercode, ook al is de DNA-code "kwartair" (d.w.z. het heeft 4 letters in plaats van 2). De dichtheid van de informatie die in ons DNA is opgeslagen gaat ons voorstellingsvermogen te boven; in een halve theelepel DNA bevindt zich voldoende opslagruimte voor alle bouwplannen van alle schepselen die ooit zijn gemaakt. En dan is er nog ruimte over om ook nog eens elk boek op te slaan dat ooit is geschreven!

Naast dit ongelooflijke vermogen van het DNA om informatie op te slaan, vinden we hele biologische machines en systemen met een complexiteit die ver uitstijgt boven de scheppende vermogens van de mens. Het bloedstollingsmechanisme bijvoorbeeld vereist een specifieke volgorde van twintig verschillende eiwitten (waarvan elk een gemiddelde kans heeft van 1 op 8.03 x 10⁵⁹ om door willekeurig toeval gevormd te worden!). Deze eiwitten zetten elkaar tot actie aan, als dominostenen die na elkaar omvallen, tot er een netwerk van fibrine is gevormd. Dat netwerk functioneert als een steiger voor het stollende bloed. Als je ook maar een enkele van deze eiwitten verwijderd (ongeacht waar deze zich in het rijtje van twintig bevindt), kan de steiger niet gevormd worden en kan het bloed niet stollen.

Zonder bloedstolling zou elk wezen met een bloedvatenstelsel al door een heel kleine wond doodbloeden, zoals bij hemofiliepatiënten gebeurt. Overweeg nu eens wat dit betekent in het licht van Darwins geldigheidscriterium voor zijn eigen theorie. Macro-evolutie vereist dat er bij elke stap een mutatie optreedt en elke mutatie moet, om door natuurlijke selectie behouden te worden, een voordeel opleveren wat betreft overlevingskans of voortplanting. Zelfs als we aannemen dat eiwitten door willekeurig toeval kunnen worden voortgebracht (wat extreem onwaarschijnlijk is) in stap 1, stap 2, enzovoorts tot en met stap 19, dan is er nog steeds geen aanwijsbaar voordeel wat betreft het bloedstollingsmechanisme tot ook stap 20 is voltooid! Als je de complexiteit van een van de onderdelen reduceert (ongeacht waar dit onderdeel zich bevindt in de reeks componenten), dan werkt het systeem als geheel niet. Er is dan geen reden om het onderdeel middels natuurlijke selectie te behouden. Dit noemen we onherleidbare complexiteit.

De hardware van het leven - Het bacterieel flagellum
Laten we eens een ander voorbeeld bekijken van de hardware van het leven. Het bacterieel flagellum is een staartvormig eiwit dat werkt als een propeller . Het is bevestigd aan de achterkant van een bacterie. De snelle rotaties van het flagellum stuwen de bacterie voort door zijn omgeving (net als een miniatuur-buitenboordmotor). De componenten van het flagellum lijken verrassend sterk op de onderdelen van een door de mens gemaakte buitenboordmotor, zoals een stator, rotor, aandrijfas, U-verbindingen, propeller, glijlagers en O-ringen. Er zijn ten minste veertig verschillende eiwitonderdelen nodig om een flagellum te kunnen bouwen.

Een groot aantal van de flagellaire eiwitten bepaalt zelf hoe dit bouwproces eruit ziet. Zij zetten bepaalde bouwfasen in werking en sluiten ze ook weer af door op precies het juiste moment bepaalde chemische signalen te verzenden. De bouw wordt zo in de correcte volgorde uitgevoerd. Het is werkelijk een wonderbaarlijk staaltje ingenieurswerk. Als je 1% van de onderdelen zou verwijderen, dan heb je geen bacterieel flagellum dat 99% correct werkt. Nee, het wordt dan meteen volledig onbruikbaar en is dan niets meer dan een belemmering (met waarschijnlijk fatale afloop) voor het organisme waar het aan vast zit.

Denk eens na over deze voorzichtige schatting: de kans dat dit ongelooflijke flagellum door willekeurig toeval zou kunnen ontstaan is 1 op 10¹¹⁷⁰.⁶ Volgens statistici is alles met een waarschijnlijkheid kleiner dan 1 op 10⁵⁰ wiskundig gezien onmogelijk. Het maakt dus niet uit hoeveel tijd er verstrijkt: het kan gewoon niet plaatsvinden door alleen maar willekeurig toeval.

Waarom zouden wetenschappers er dan op staan dat dit soort schepsels door evolutie kunnen ontstaan? Laten we er nog eens op wijzen dat de biologische wetenschap nu gedomineerd wordt door atheïstische filosofen. De wetenschap is een zoektocht naar de waarheid, maar de oligarchie die tegenwoordig de touwtjes in handen heeft probeert de wetenschap te definiëren als een zoektocht naar de waarheid met behulp van naturalistische (atheïstische) middelen. Het idee dat er een God is, is voor hen onaanvaardbaar. Daarom kan de wetenschap niet eens de mogelijkheid overwegen dat God dit heelal en alles in het heelal heeft geschapen.

Kijk eens naar de volgende uitspraak van vooraanstaand Darwinist Richard Lewontin en denk dan eens eerlijk na of zijn standpunt logisch is. Helaas is dit citaat representatief voor de denkwijze van een groot aantal Darwinisten (en hoe zij andere mensen willen laten denken):

"We kiezen de kant van de wetenschap ondanks de duidelijke absurditeit van sommige van haar stellingen, ondanks haar falen om vele van haar extravagante beloften over gezondheid en leven waar te maken, ondanks de tolerantie van de wetenschappelijke gemeente voor niet onderbouwdead hocverhalen, omdat wij een vooraf vastgestelde toewijding hebben; een toewijding aan het materialisme. Het is niet zo dat de wetenschappelijke methoden en instellingen ons dwingen om materiële verklaringen voor de fenomenen in de wereld te accepteren, maar - integendeel - dat we bij voorbaat door onze eigen trouw aan materiële oorzaken worden gedwongen om een onderzoeksapparaat en een verzameling ideeën te scheppen die materiële verklaringen voortbrengen, ongeacht hoe zeer ze tegen de intuïtie ingaan, en ongeacht hoe raadselachtig ze voor de leek lijken. Bovendien is dat materialisme absoluut, want we kunnen geen Goddelijke voet tussen de deur toelaten."⁷

Men kan zich afvragen waarom een dergelijke gecoördineerde inspanning wordt gedaan om de metafysica buiten te sluiten van alle beschikbare mogelijkheden. Misschien geeft het volgende citaat van een andere vooraanstaande Darwinist, Aldous Huxley, ons wat meer inzicht:

"Ik had mijn motieven om niet te wensen dat de wereld zinvol is; vervolgens nam ik aan dat de wereld niet zinvol is en was ik in staat om probleemloos bevredigende redenen te vinden voor deze aanname... Voor mijzelf, en ik twijfel er niet aan dat dit voor de meeste van mijn tijdgenoten geldt, was de filosofie van zinloosheid in essentie een bevrijdingsmiddel. De bevrijding die wij zochten was een gelijktijdige bevrijding van een bepaald politiek en economisch systeem en een bevrijding van een bepaald moreel systeem. Wij hadden bezwaren tegen de moraliteit omdat het in de weg stond van onze seksuele vrijheid."⁸

Laten we nu voor de lol eens naar de volgende Bijbelpassage kijken en eens nadenken over het verband met de bovenstaande citaten:

"Zijn [Gods] onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. Er is niets waardoor zij te verontschuldigen zijn, want hoewel ze God kennen, hebben ze hem niet de eer en de dank gebracht die hem toekomen. Hun overpeinzingen zijn volkomen zinloos en hun onverstandig hart is verduisterd. Terwijl ze beweren wijs te zijn, zijn ze dwaas." (Romeinen 1:20-22)

Wellicht is dit een geschikt moment om een citaat te overwegen van Nobelprijswinnaar Christian de Duve, een organisch scheikundige: "Als je de waarschijnlijkheid van de geboorte van een bacterie gelijkstelt aan een toevallige assemblage van zijn atomen, dan is de eeuwigheid niet lang genoeg om er een voort te brengen... Wanneer je het enorme aantal gunstige trekkingen achter het succes van de evolutionaire loterij optelt, dan kun je je eerlijk afvragen in hoeverre dit succes feitelijk in het weefsel van het universum staat geschreven."⁹

De hardware van het leven - Gods ontwerp
Wanneer we de hardware van het leven eens goed bekijken, dan zien we dat God inderdaad Zijn vingerafdrukken in de natuur heeft achtergelaten; in haar onherleidbare complexiteit en in haar precieze afstelling. Het Darwinisme heeft geen verklaring kunnen bieden voor het bestaan van het leven. Honderden briljante wetenschappers hebben dit erkend en een document ondertekend dat "Dissent from Darwin"¹⁰ (oftewel "Meningsverschil met Darwin") wordt genoemd, om zo uiting te geven aan hun onvrede met de dominantie van het filosofische naturalisme in de wetenschap via het Darwinisme. We hebben gewoon ogen nodig om te zien en oren om te horen; we moeten niet meer blijven luisteren naar atheïstische filosofen die zich hebben vermomd als wetenschappers en blijven eisen dat de bovennatuurlijke of de metafysische dimensie niet in de wetenschap mag worden overwogen. Maar een redelijk geloof wijst dezelfde kant op als het bewijsmateriaal. De leer van de Bijbel kan perfect samengaan met de wetenschap, wanneer de Bijbel correct wordt begrepen.

Leer meer!

Met dank aan Steve J. Williams. Met toestemming gebruikte weergave van The Skeptics’ Guide to Eternal Bliss (2e editie), Steve J. Williams, Lulu Press, 2009. Alle rechten voorbehouden in het origineel.

¹ Eastman en Missler, The Creator Beyond Time and Space, 76-77.

² Robert Shapiro, Origins -- A Skeptic's Guide to the Creation of Life on Earth,1986, 128.

³ Francis Crick, Life Itself -- Its Origin and Nature, Futura, 1982.

⁴ Johnson, Philip, Darwin on Trial, p.111.

⁵ Darwin, Charles, Origin of Species, Hoofdstuk 6, Sixth Edition, 1872.

⁶ Woodward, Thomas, Darwin Strikes Back,p.142.

⁷ Richard Lewontin, Billions and billions of demons, The New York Review, p. 31, 9 Januari 1997.

⁸ (RAPPORT, Juni 1966. “Confession of Professed Atheist,” A. Huxley)

⁹ Christian de Duve, Nobel laureaat en organisch scheikundige, “A Guided Tour of the Living Cell”.

¹⁰ http://www.dissentfromdarwin.org

Pagina vertalingen

Engels (English)   Help dit vertalen